Το καλοκαίρι του 1945, ο Τριστάν Τζαρά συνοδευόμενος από τον γιό του, την Σεσίλ Ελυάρ και τον ζωγράφο Ζεράρ Βυλλιαμί (Gérard Vulliamy) επισκέφτηκε το περίφημο ψυχιατρικό νοσοκομείο του Σαιντ Αλμπάν (γενέθλιο τόπο του κινήματος της "θεσμικής ψυχοθεραπείας" στην ορεινή Λοζέρ), προσκεκλημένος του Λυσιέν Μποναφέ, διευθυντού του ιδρύματος.[1]
Ο Τζαρά παρέμεινε στο Σαιντ Αλμπάν για δύο περίπου μήνες και από την εκεί παραμονή του και τις ανθρώπινες σχέσεις που συνήψε με τροφίμους του ασύλου εμπνεύσθηκε έξι μη-αφηγηγματικά ποιήματα[2], τα οποία με γενικό τίτλο "Parler seul" [Μιλώντας μόνος] εκδόθηκαν το 1948 και το 1950 σε λίγα αντίτυπα, συλλεκτικής σήμερα αξίας. Στα ποιήματα της συλλογής, στα οποία ο Τζαρά ενσωμάτωσε φράσεις και λέξεις που κατάγραψε συνομιλώντας ή ακούγοντας τους μονολόγους των πασχόντων, αντανακλάται η οδύνη, η μοναξιά, η παραίτηση αλλά και η ιδιαιτερότητα και η βαθιά ανθρωπιά των ανθρώπων που συνάντησε.
Την έκδοση εικονογράφησε, μετά από αίτημα του ποιητή, ο Χουάν Μιρό με 72 χαρακτηριστικές του λιθογραφίες, τα χαρούμενα χρώματα των οποίων μοιάζουν σαν να θέλουν να αντισταθμίσουν το κλίμα των ποιημάτων.
* Δείτε το σύνολο των εικονογραφημένων σελίδων του βιβλίου στον ιστότοπο του Μουσείου Μοντέρνας Τέχνης της Νέας Υόρκης (MoMA): Speaking Alone
1. Ο Τζαρά επισκέφθηκε το ψυχιατρείο με παρότρυνση του Πωλ Ελυάρ, ο οποίος είχε καταφύγει εκεί μαζί με τη σύζυγό το φθινόπωρο του 1943 για να αποφύγει τη σύλληψή του από την γκεστάπο. Καρπός της παραμονής του και της συναναστροφής του με τους πάσχοντες ήταν η ποιητική συλλογή "Αναμνήσεις από το σπίτι των τρελών" που εκδόθηκε το 1945 διανθισμένη με πορτραίτα εγκλείστων φιλοτεχνημένα από τον ζωγράφο και μετέπειτα γαμβρό του Ζεράρ Βυλλιαμί (Gérard Vulliamy).
2. "Étrangère" [Ξένη], "Égarés" [Αυτοί που χάθηκαν], "Le rire de l'eau" [Το γέλιο του νερού], "Les paroles des vieux et des jeunes" [Τα λόγια των γέρων και των νέων], "Les mots de paille" [Οι αχυρένιες λέξεις], "Parler seul" [Μιλώντας μόνος].
 |
 |
 |
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου