 |
| Émile Wauters, "Le peintre Hugo van der Goes au couvent de Rouge-Cloître", 1872. [Εμίλ Βάουτερς, "Ο ζωγράφος Χούγκο βαν ντερ Χούζ στο μοναστήρι του Ρουζ Κλουάτρ] Musées Royaux des Beaux-Arts de Belgique |
Ο Ούγκο βαν ντερ Γκους (ή Χούγκο βαν ντερ Χους / Hugues van der Goes, 1430-1482), ένας από τους σημαντικότερους Φλαμανδούς ζωγράφους του 15ου αιώνα, το 1475, σε ηλικία σαράντα πέντε χρονών, εγκατέλειψε την άνετη αστική ζωή του και κατέφυγε στο μοναστήρι Ρουζ Κλουάτρ κοντά στης Βρυξέλλες, όπου χρίστηκε μοναχός.
Λίγα χρόνια μετά, το 1481, επιστρέφοντας από ένα ταξίδι στην Κολωνία έπεσε σε βαριά μελαγχολία με παραληρητικές ιδέες και αποπειράθηκε να αυτοκτονήσει. Πίστευε ότι ήταν "αναθεματισμένος και καταδικασμένος στην αιώνια κόλαση και, το χειρότερο, ήθελε να προκαλέσει κακό στον εαυτό του, στο σώμα του, με σκοπό τον θάνατο του", γράφει ο Γκασπάρ Οφφυίς (Gaspar Ofhuys), ένας από τους μοναχούς του μοναστηριού.[1] Για να αντιμετωπίσει την κατάστασή του ο ηγούμενος επιστράτευσε τη βοήθεια της μουσικής και των ευφρόσυνων ασμάτων εμπνεόμενος από τη βιβλική ιστορία του Σαούλ, τη "μελαγχολία" του οποίου καταπράυνε ο Δαβίδ με την άρπα του.
Τη σκηνή της "μουσικοθεραπείας" του Ούγκο αναπαριστά ο πίνακας (1872) του Βέλγου ζωγράφου Εμίλ Βάουτερς (Émile Wauters, 1846-1933) "Ο ζωγράφος Ούγκο βαν ντερ Γκους στο μοναστήρι του Ρουζ Κλουάτρ" ['Le peintre Hugo van der Goes au couvent de Rouge-Cloître'] που εκτίθεται σήμερα στα Βασιλικά Μουσεία Καλών Τεχνών του Βελγίου.
 |
| Louis Monziès, "La folie de Hugues van der Goes", 1875. ["Η τρέλα του Χούγκο βαν ντερ Χους] Χαρακτικό του Γάλλου χαράκτη Λουί Μονζιές (1849-1930) βασισμένο στον πίνακα του Εμίλ Βάουτερς. Βρετανικό Μουσείο [The British Museum] |
1. Georges Minois, Η ιστορία της κατάθλιψης [Histoire du mal de vivre - De la mélancolie à la dépression], σελ. 120, εκδ. Νάρκισσος, 2010.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου