α) Σε ψυχαναλυτικές ψυχοθεραπείες προκειμένου να διευκολυνθεί η έκφραση καταπιεσμένων βιωμάτων και συναισθημάτων, ιδιαίτερα σε ιδεοψυχαναγκαστικούς αγχώδεις ασθενείς.
β) Σε ερευνητικά προγράμματα για την φύση της ψυχωτικής διαδικασίας.
(Σε ερευνητικό πλαίσιο -σύμφωνα πάντα με τις οδηγίες- ο ψυχίατρος θα μπορούσε είτε να καταναλώσει ο ίδιος το Delysid ώστε να διευρύνει την προσωπική του ικανότητα κατανόησης των ψυχωτικών ασθενών είτε να το χορηγήσει σε υγιή άτομα για να προκαλέσει πειραματικά ένα σύντομο ψυχωσιόμορφο επεισόδιο προς χάριν της επιστημονικής παρατήρησης.)
Ο Λαινγκ -όπως και ο Ντέιβιντ Κούπερ-[1] πειραματίσθηκε με το LSD (και με άλλα παραισθησιογόνα) χορηγώντας το τόσο σε ασθενείς του όσο, αναμφίβολα, και στον ίδιο του τον εαυτό. Άλλωστε, λέγεται, ότι το πεζό του ποίημα με τίτλο "Το πουλί του παραδείσου" που συμπεριελήφθη ως παράρτημα στη έκδοση του βιβλίου του "Η πολιτική της εμπειρίας" περιέγραφε ακριβώς τα υπό την επήρεια ψυχεδελικών ουσιών προσωπικά του βιώματα.[2]
Το LSD απαγορεύτηκε το 1968 στις Η.Π.Α. και λίγο αργότερα και στις άλλες χώρες. Εν τούτοις κάποια χρόνια μετά, το 1977, ο Λαινγκ συνελήφθη για κατοχή παράνομων παραισθησιογόνων ουσιών.
1. Ντέιβιντ Κούπερ, "Εμπειρία με το LSD", Η γραμματική της ζωής, σελ. 58-64, εκδ. Καστανιώτης, 1977.
2. Ρόναλντ Λαινγκ, Η πολιτικής της εμπειρίας και το πουλί του παραδείσου, εκδ. Καστανιώτη, 1977.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου